Płaca minimalna we Francji coraz bliżej

W dniu 9 kwietnia 2016 roku w Dzienniku Ustaw nr 0084 opublikowano wyczekiwany przez branże transportową dekret nr 2016-418 z dnia 7 kwietnia 2016 dostosowujący tytuł VI księgi II części pierwszej Kodeksu Pracy do przedsiębiorstw transportowych delegujących pracowników ruchu drogowego lub lotniczego na terytorium kraju oraz zmieniający Kodeks Transportowy. Akt ten precyzuje zasady stosowania przepisów dotyczących delegowania pracowników przez podmioty zagraniczne, wprowadzając w związku z tym szereg obowiązków administracyjnych.

 Powyższe przepisy regulują zasady wykonywania usług transportowych na terytorium Francji w sposób następujący:

1. Przed wysłaniem pracownika do pracy na terytorium Francji należy wyposażyć go w odpowiednie zaświadczenie o zatrudnieniu sporządzone wg oficjalnego wzoru w języku francuskim ( R. 1331-2 – I). Okres ważności zaświadczenia ustala wysyłający (przewoźnik) z zastrzeżeniem, że nie może być dłuższy niż 6 miesięcy. Zaświadczenie powinno obligatoryjnie zawierać:
2. Nazwisko lub nazwę firmy jak i adres pocztowy i elektroniczny, dane telefoniczne przedsiębiorstwa lub zakładu, który zatrudnia pracownika, formę prawną przedsiębiorstwa, nazwiska, imiona, datę i miejsce urodzenia zarządzającego lub zarządzających przedsiębiorstwem, wskazanie organu lub organów ubezpieczenia społecznego lub podobnych, do których przedsiębiorstwo przelewa składki na ubezpieczenia społeczne lub podobne;
3. «Nazwisko i imiona, datę i miejsce urodzenia, adres stałego zamieszkania, narodowość, datę podpisania umowy o pracę i prawo pracy właściwe dla umowy o pracę, kwalifikacje zawodowe oddelegowanego pracownika;
4. Godzinową stawkę wynagrodzenia brutto, w odpowiednim przypadku przeliczoną na euro, jak i warunki pokrycia przez przedsiębiorstwo poniesionych kosztów zakwaterowania i posiłków, podane na dzień delegowania, przyznane oddelegowanemu pracownikowi;
5. Nazwę firmy lub nazwisko i imię jak i adres pocztowy i elektroniczny, dane telefoniczne przedstawiciela, o którym mowa w paragrafie II artykułu L. 1262-2-1 Kodeksu Pracy;
6. Dla przedsiębiorstw transportu drogowego, referencje dotyczące wpisu do krajowego rejestru elektronicznego przedsiębiorców transportu drogowego przewidzianego w artykule 16 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (który wbrew przepisom UE nie został jeszcze w Polsce wprowadzony!).

Zaświadczenie o oddelegowaniu wystawiane jest w dwóch egzemplarzach, z których jeden (w oryginale) kierowca przechowuje w kabinie pojazdu. W kabinie pojazdu kierowca powinien także posiadać kopię umowy o pracę (nie określono, czy ma być ona przetłumaczona na język francuski).

2. Przedsiębiorstwo ma obowiązek wyznaczyć swojego przedstawiciela na terytorium Francji władającego językiem francuskim (art. Art. R. 1331-1. I. w związku z art. L. 1262-2-1 Kodeksu Pracy). Zgodnie z art. L. 1262-2-1 przedstawiciel ten jest odpowiedzialny za wszelkie kontakty urzędowe związane z działalności reprezentowanego przewoźnika. Przedstawiciel ten musi dysponować dokumentacją wskazaną w art. 1331-4-I (w języku francuskim), która zawiera w szczególności:
   1. Odcinki płacowe odpowiadające okresowi oddelegowania każdego oddelegowanego pracownika lub jakikolwiek inny równoważny dokument potwierdzający wynagrodzenie i zawierający następujące wzmianki:
   2. Wynagrodzenie godzinowe brutto, w tym podwyżki za godziny nadliczbowe, przeliczone na euro;
   3. Okres i godziny pracy, do których odnosi się wynagrodzenie, z rozróżnieniem na godziny płacone według stawki normalnej i godziny zawierające podwyżkę;
   4. Urlopy i dni wolne oraz elementy wynagrodzenia, które się do nich odnoszą;
   5. Dokument potwierdzający faktyczną płatność wynagrodzenia;
   6. Kopię dokumentu wyznaczającego przez przedsiębiorstwo swojego przedstawiciela zgodnie z przepisami artykułu R. 1263-2-1 Kodeksu Pracy;
   7. Jeśli dotyczy, nazwa układu zbiorowego danej branży, odpowiedniego dla pracownika.

UWAGA! Przedstawiciel musi być zdolny do reprezentacji przewoźnika także przez 18 miesięcy po zakończeniu świadczenia usług na terytorium Francji.

Zleceniodawca jest zobowiązany do sprawdzenia, czy przewoźnik wystawił odpowiednie zaświadczenie wysyłanemu kierowcy (Art. R. 1331-6. – I). Kary pieniężne za nieprzestrzeganie obowiązku wystawienia zaświadczenia o oddelegowaniu określone zostały jako sankcje IV klasy zgodnie z przepisami art. 131-13 Kodeksu Karnego (750 €). Kara pieniężna przysługuje w szczególności:

• Zarządzającemu przedsiębiorstwem, w przypadku gdy zaświadczenie o oddelegowaniu, o którym mowa w artykule R. 1331-2 nie znajduje się na pokładzie środka transportu, za pomocą którego świadczona jest usługa;
• Zarządzającemu przedsiębiorstwem, w przypadku gdy zaświadczenie o oddelegowaniu znajdujące się na pokładzie środka transportu, za pomocą którego świadczona jest usługa, nie jest zgodne z przepisami artykułu R. 1331-1 i rozporządzeniem wydanym do celów jego zastosowania, lub jeśli zawiera dane niekompletne, błędne, nieczytelne lub usuwalne.

Kara grzywny przewidziana dla wykroczeń trzeciej klasy (450 €) grozi zarządzającemu przedsiębiorstwem, jeśli na pokładzie środka transportu, za pomocą którego świadczona jest usługa nie znajdują się dokumenty, o których mowa w punktach 1 do 3 ust. III artykułu R. 1331-7 (umowa o pracę).

W odniesieniu do osoby pracodawcy (powyższe kary były kierowane na zarządzającego) maksymalna wysokość kary określona jest w przepisach art. L. 1264-1 Kodeksu Pracy. W przypadku naruszenia polegającego na niewystawieniu zaświadczenia o oddelegowaniu pierwsza kara pieniężna może mieć wysokość 2000 €, zaś następna nie więcej niż 4000 € w przypadku powtórzenia naruszenia (za jednego pracownika). W przypadku kontroli dokumentacji wielu pracowników (dokonywanej u przedstawiciela we Francji) łączna kara nie może przekroczyć kwoty 500000 € (pięćset tysięcy Euro). Okres przedawnienia wynosi 2 lata od chwili, gdy świadczenie (lub obowiązek) powinno być wykonane (tj. liczone od dnia popełnienia naruszenia).

Powyższe przepisy wchodzą w życie od dnia 1 lipca 2016 roku. To tego czasu firmy transportowe mają obowiązek ustalić swojego przedstawiciela na terytorium Francji i ustalić tryb wynagradzania w sposób zgodny z przepisami obowiązującymi we Francji. Co najważniejsze , konstrukcja przywołanych uregulowań wskazuje, iż powyższe obowiązki będą dotyczyły nie tylko procedur kabotażowych, ale również usług przywozowych na terytorium Francji.

Ważne przepisy dotyczące płacy minimalnej i delegowania pracowników:

• Dekret nr 2015-1688 z dnia 17 grudnia 2015 w sprawie podniesienia płacy minimalnej – strona internetowa: https://www.legifrance.gouv.fr/
• Kodeks pracy (Code du travail) – strona internetowa: https://www.legifrance.gouv.fr/
• Kodeks karny (Code pénal) strona internetowa: https://www.legifrance.gouv.fr/
• Kodeks transportowy (Code des transports) – strona internetowa: https://www.legifrance.gouv.fr/
• Dekret nr 2016-418 z dnia 7 kwietnia 2016 dostosowujący tytuł VI księgi II części pierwszej Kodeksu Pracy do przedsiębiorstw transportowych delegujących pracowników ruchu drogowego lub lotniczego na terytorium kraju oraz zmieniający Kodeks Transportowy – strona internetowa: https://www.legifrance.gouv.fr/

(C) Wszelkie prawa zastrzeżone CSK&SPFT – Przedruk wyłącznie za zgodą wskazanych podmiotów.